Το Μελισσόχορτο διαθέτει επουλωτικές δυνάμεις, το Φασκόμηλο απολυμαίνει, το Θυμάρι προσφέρει αντισηπτική δράση, ενώ στη Μολόχα και στην Αγριοκαστανιά αποδίδονται αντιφλεγμονώδεις και στυπτικές αντίστοιχα ιδιότητες.
ΜΕΛΙΣΣΟΧΟΡΤΟ - Η ιθαγενής στη χώρα μας, πόα του μελισσόχορτου [Melissa officinalis] ανήκε ήδη από την αρχαιότητα στο οπλοστάσιο της ιατρικής, ενώ μέχρι σήμερα βρίσκει πολλές εφαρμογές λόγω της χωνευτικής, ηρεμιστικής και αντιβακτηριακής της δράσης. - Σύγχρονες έρευνες επιβεβαιώνουν αρκετές από τις ιδιότητες που απέδιδε ο Διοσκουρίδης, ο μεγαλύτερος φαρμακολόγος του αρχαίου κόσμου, στο μελισσόχορτο, όπως το ότι ανακουφίζει από τα τσιμπήματα.
MOΛΟΧΑ - Η μολόχα αποτελεί ένα ευρέως διαδεδομένο φυτό στην ήπια τροπική και υποτροπική ζώνη της Αφρικής, της Ασίας και της Ευρώπης. Η χρήση της μολόχας ως θεραπευτικό βότανο είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Μάλιστα, η λέξη μολόχα προέρχεται από την ελληνική λέξη άλθω που σημαίνει θεραπεύω. - Σήμερα χρησιμοποιείται για τις καταπραϋντικές και μαλακτικές ιδιότητές της, ανακουφίζοντας άμεσα την ερεθισμένη από το τσίμπημα επιδερμίδα.
ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ Από τα περίπου είκοσι είδη φασκόμηλου που συναντάμε αυτοφυή στην ελληνική φύση, σημαντικότερο και πιο γνωστό είναι η Σάλβια η φαρμακευτική. Oι βοτανοθεραπευτές χρησιμοποιούν ιδιαίτερα τα χνουδωτά φύλλα του ή το αιθέριο έλαιό τους για τις αντισηπτικές, αντιφλεγμονώδεις, σπασμολυτικές και ανθιδρωτικές ιδιότητές τους.
ΘΥΜΑΡΙ - Με τη λέξη θυμάρι δεν εννοούμε ένα μόνο φυτικό είδος, αλλά περισσότερα από είκοσι που συγγενεύουν στενά και φυτρώνουν σε βραχώδεις τόπους, όχι συνήθως μακριά από τη θάλασσα. - Όταν το θυμάρι καίγεται, εκλύεται θυμόλη, η οποία διαθέτει ισχυρές αντισηπτικές ιδιότητες. Για το λόγο αυτό μέχρι και τα τέλη του 17ου αιώνα τα φαρμακεία της Ευρώπης εμπορεύονταν ένα μείγμα με βάση το θυμάρι, που «καθάριζε» το μολυσμένο αέρα και προστάτευε από τις επιδημίες. Όλα τα είδη του θυμαριού είναι πλούσια σε δραστικό αιθέριο έλαιο με αντισηπτική, αποχρεμπτική και επουλωτική δράση.
ΑΓΡΙΟΚΑΣΤΑΝΙΑ - Η αγριοκαστανιά [Aesculus hippocastanum] είναι ένα αρκετά σπάνιο στη Β. Ελλάδα δέντρο που, όταν ενηλικιωθεί, ξεπερνά σε ύψος τα τριάντα μέτρα. - Οι πικροί καρποί της αγριοκαστανιάς διαθέτουν σπουδαίες θεραπευτικές ιδιότητες και τα παρασκευάσματά τους χρησιμοποιούνται με μεγάλη επιτυχία στην παραδοσιακή, αλλά και κλινική, φυτοθεραπεία, ενάντια κυρίως σε προβλήματα του κυκλοφορικού και ρευματικές παθήσεις. Λόγω πάντως της αγγειοσυσταλτικής και στυπτικής δράσης της αισκίνης, της πιο σημαντικής από τις δραστικές ουσίες που περιέχουν οι καρποί της αγριοκαστανιάς, το εκχύλισμα τους χρησιμοποιείται και τοπικά, για να μειώσει αποτελεσματικά την φλεγμονή που προκαλούν τα τσιμπήματα των εντόμων και να ανακουφίσει από τον πόνο.
